Πηγή στοιχείων : JPL .
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2008
Όπως φαίνονται από τον Άρη...
Ο Ήλιος, η Γη και το φεγγάρι
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008
Διαστημικό τηλεσκόπιο HubbleΤετάρτη 24 Δεκεμβρίου 2008
Η χαρτογράφηση των γαλαξιών
Χάρτης της πυκνότητας ύλης σ' όλο τον ουρανό, ένα κέλυφος που περιλαμβάνει 130 εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τη Γη. Με κόκκινο, πράσινο και μπλε χρώμα σημειώνονται οι περιοχές συγκέντρωσης. Το υπερσμήνος του " Μεγάλου Ελκυστή " περιλαμβάνει την ομάδα σμηνών γαλαξιών που φαίνονται στο χάρτη με τα ονόματα : C2, Κένταυρος (CEN), Pavo-Indus-Telescopium (P-I-T), C8, Ύδρα (HYD), C3 και C4.
.
Κάθε κουκκίδα αντιπροσωπεύει έναν γαλαξία : Η Γη κι ο Γαλαξίας μας βρίσκονται στο κέντρο της τομής των δύο σφηνών. Με τα χρώματα σημειώνεται η πυκνότητα συγκέντρωσης των σμηνών, οι περιοχές με το κόκκινο είναι οι υψηλά πυκνοκατοικημένες.
.
Σχηματική απεικόνιση του Γαλαξία μας και των θέσεων των των δύο χωρικών " σφηνών " που χαρτογραφήθηκαν με το πρόγραμμα 2dF Galaxy Redshift του Αστεροσκοπείου.
Ακραία υπολείμματα - 4 : μαύρες τρύπες
Ο αστερισμός του Βωμού ( Ara )XTE J1650-500
Η μικρότερη γνωστή μαύρη τρύπα
Απόσταση : 15.000 έτη φωτός
Η μικρότερη γνωστή μαύρη τρύπα
Απόσταση : 15.000 έτη φωτός
.
GRO J1655-40
Καλλιτεχνική απεικόνιση
Μαύρη τρύπα
Απόσταση : 11.000 έτη φωτός
.
Εικόνα 1
.
Εικόνα 2
.
Εικόνα 3
.
M33
Γαλαξίας
NGC 598
Απόσταση : 2.6 εκατομμύρια έτη φωτός
.
M33 X-7
Καλλιτεχνική απεικόνιση
Μαύρη τρύπα
Απόσταση : 2.6 εκατομμύρια έτη φωτός
.
.
RX J1242-11
Γιγαντιαία μαύρη τρύπα
Απόσταση : 700 εκατομμύρια έτη φωτός
Απόσταση : 700 εκατομμύρια έτη φωτός
.
RX J1242-11
Καλλιτεχνική απεικόνιση
Γιγαντιαία μαύρη τρύπα
Απόσταση : 700 εκατομμύρια έτη φωτός
Πηγές στοιχείων : Coogle sky, XTE J1650-500, NASA , Διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra x-ray : Καλλιτεχνικές απεικονίσεις μελανών οπών, M33 X-7 , RX J1242-11 .
Τρίτη 23 Δεκεμβρίου 2008
Ακραία υπολείμματα - 3 : μαγνητικά αστέρια νετρονίων
SGR 1900+14Μαγνητικός αστέρας νετρονίων
Απόσταση : 42.500 έτη φωτός
.
Καλλιτεχνική απεικόνιση μαγνητικού αστέρα νετρονίων
.
Κασσιόπη Α
Υπόλειμμα υπερκαινοφανούς
Υπόλειμμα υπερκαινοφανούς
Απόσταση : 10.000 έτη φωτός
Ακραία υπολείμματα - 2 : παλμικά αστέρια νετρονίων
ΠοντίκιΠαλμικός αστέρας νετρονίων
G359.23-0.82
Απόσταση : 16.000 έτη φωτός
.
.
Μαύρη χήρα
Παλμικός αστέρας νετρονίων
B1957+20
Απόσταση : 5.000 έτη φωτός
.
Καλλιτεχνική απεικόνιση του B1957+20
.
Παλμικός αστέρας νετρονίων
PSR 0531+21
Απόσταση : 6.500 έτη φωτός
Πηγή στοιχείων : Διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra x-ray : Ποντίκι, Μαύρη χήρα, Το Νεφέλωμα του Καρκίνου .
Ακραία υπολείμματα - 1 : αστέρια νετρονίων κι αστέρια κουάρκ
Αστέρι νετρονίων
Απόσταση : 7.000 έτη φωτός
.
Σχετικά μεγέθη του Grand Canyon ( περίπου 30 km ) , αστεριού νετρονίων ( περίπου 20 km ) κι αστεριού κουάρκ ( περίπου 10 km ) .
.
RX J1856.5-3754
Αστέρι κουάρκ
Απόσταση : 400 έτη φωτός
Αστέρι κουάρκ
Απόσταση : 400 έτη φωτός
.
3C58
Ψυχρό παλμικό αστέρι νετρονίων
Απόσταση : 10.000 έτη φωτός
Πηγή στοιχείων : Διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra x-ray : Αστέρια νετρονίων και δυαδικά συστήματα ακτίνων Χ , Καλλιτεχνικές απεικονίσεις αστέρων νετρονίων, Νέες μορφές ύλης.
Η ζωή των αστεριών : ακραία υπολείμματα
Westerlund 1Ανοιχτό σμήνος
Απόσταση : 16.000 έτη φωτός
.
CXO J164710.2-455216
Αστέρας νετρονίων στο σμήνος Westerlund 1
( το φωτεινό αστέρι κάτω αριστερά στην εικόνα, αναβοσβήνει )
Απόσταση : 16.000 έτη φωτός
.
G11.2-0.3
Παλμικός αστέρας νετρονίων ( pulsar )
Απόσταση : 16.000 έτη φωτός
.
Πίδακες του παλμικού αστέρα νετρονίων της Ιστίας
IAUC 7347
Απόσταση : 815 έτη φωτός
Απόσταση : 815 έτη φωτός
Με έκταση μόνο 19 km, ο παλμικός αστέρας νετρονίων της Ιστίας είναι ότι απέμεινε από το αστέρι που δημιούργησε το ομώνυμο νεφέλωμα που βλέπουμε στην επόμενη φωτογραφία. Η ακολουθία των εικόνων αποκαλύπτει ότι ο pulsar εκπέμπει πίδακες σωματιδίων υψηλής ενέργειας μήκους 5 τρισεκατομμυρίων χιλιομέτρων και πλάτους 300 δισεκατομμυρίων χιλιομέτρων, με μιά ταχύτητα που φτάνει τη μισή ταχύτητα του φωτός.
.
Υπόλειμμα του υπερκαινοφανούς Ιστία
Νεφέλωμα εκπομπής
Απόσταση : 815 έτη φωτός
Νεφέλωμα εκπομπής
Απόσταση : 815 έτη φωτός
Σαν πινελιές πάνω στο φόντο του νότιου αστερισμού Ιστία , φαίνονται τα κουρελιασμένα υπολείμματα ενός αστεριού που εξερράγη πριν από 9.000 χρόνια. Η έκρηξη αυτή θα είχε φωτίσει το νυχτερινό ουρανό της γης τόσο έντονα όσο και η πανσέληνος. Ότι απέμεινε από το αστέρι είναι αυτά τα νήματα που συνεχίζουν να εκτείνονται στο διάστημα και ο πυκνός πυρήνας νετρονίων που είδαμε στην προηγούμενη φωτογραφία.
.
SGR 0526 - 66
Μαγνητικός αστέρας νετρονίων ( Magnetar )
Απόσταση : 160,000 έτη φωτός
Απόσταση : 160,000 έτη φωτός
Οι νηματώδεις δομές που φαίνονται σε αυτήν την εικόνα από το Διαστημικό Τηλεσκόπιο Hubble είναι τα υπολείμματα από ένα αστέρι μεγάλης μάζας το οποίο εξερράγη πριν από χιλιάδες χρόνια στο Μεγάλο Μαγγελανικό νέφος.
Στο εσωτερικό αυτής της δομής βρίσκεται ένα νεαρό, υψηλά μαγνητισμένο αστέρι νετρονίων. Το αδέξιο αυτό αστέρι, δημιουργεί μαγνητικά πεδία χίλια τρισεκατομμύρια φορές πιο ισχυρά από κείνα της γης. Στην επιφάνειά του, μια σιδερένια μπάλα θάταν υποκείμενη σε μια δύναμη 150 εκατομμύρια φορές πιο ισχυρή από την βαρύτητα της γης.
.
IC 10 X-1
Μελανή οπή
Καλλιτεχνικές απεικονίσεις της μελανής οπής
Απόσταση : 1.8 εκατομμύρια έτη φωτός
Πηγές στοιχείων : Διαστημικό τηλεσκόπιο Chandra x-ray, ESA Science, Chandra x-ray, Giles Sparrow, Cosmos, Quercus Pubblishing Ltd, London 2006, Terence Dickinson, Το σύμπαν και πέρα από αυτό, Πλανητάριο Θεσσαλονίκης 2004, Ματιές στο Σύμπαν, Πλανητάριο Θεσσαλονίκης 2003, Διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble , Αστροφυσικό κέντρο Harvard - Smithsonian.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
